Dus toen was ik 4 dagen vrij, met veel tijd te vullen. Tijd vullen als je op jezelf woont bleek niet heel moeilijk, opruimen, afwassen, een 3e poging om de oven schoon te maken.
Voor de afwisseling had ik woensdag een afspraak voor mijn ' national insurance number' een soort Engels sofinummer. Dus ik ging naar Southampton, waar tot mijn ergernis iets mis bleek te zijn met mijn papieren, dus, geen national insurance number.
De volgende dag ging ik met Vincent naar Winchester. Dit is een stadje met ongeveer 40000 inwoners. Als je er rond loopt is het moeilijk te geloven dat het vroeger de hoofdstad van Engeland was. Koning Alfred benoemde het tot 2e hoofdstad naast Londen. Koning Arthur regeerde er ook ooit. Er was redelijk veel cultureels te doen, zo was het bijvoorbeeld ' the great hall', een zaal waar koning Arthur vroeger regeerde.
In de hal stonden Vincent en ik grapjes te maken over een soort gigantisch dartbord wat aan de muur hing. Later hadden wij pas door dat het de echte ronde tafel was.
Voor de rest is Winchester een lievelijk, sprookjesachtig stadje. De huizen lijken uit de middeleeuwen te komen en er liep een schattig riviertje doorheen.
Daarna was het alweer vrijdag en moest ik weer werken. Toen ik 's ochtends om 7 uur daar aankwam bleek mijn shift geannuleerd te zijn; Huh had iemand mij daarover gebelt?
Gelukkig moest ik 's avonds wel werken. Zaterdag was het erg druk, ik moest ontbijt en dinner doen, maar aangezien ze niet genoeg mensen voor lunch hadden deed ik dat ook maar. Mijn eerste werkdag met meer dan 12 uur zat erop en ik was kapot.
De volgende dag liet mijn manager in de pauze vallen dat hij mij wou spreken na afloop. Dit ging over roomservice. Aangezien mijn Engels van een redelijk hoog niveau is wou hij dat ik roomservice ging leren. Hier was ik wel blij mee, roomservice leek me wel leuk en het betekende tenminste meer uren. Roomservice werk je niet in shifts maar gewoon 8 uur per dag, terwijl je elkaar om half 4 afwisselt.
Maandag had ik training, en het bleek wel pittig te zijn. Je moet altijd bereikbaar zijn, met computer werken, weten waar alle kamers zijn, telefoon kunnen opnemen en met geld omgaan.
Daarnaast moet je op rustige dagen ook nog in je 1tje lunch of dinner doen, het menu uittypen, opzetten van tafels na dinner, klaarzetten buffet en de administratie van de roomservice bijhouden.
Kortom tegelijkertijd hetzelfde en heel anders dan wat ik afgelopen 4 weken heb gedaan. Werd de eerste dag erg overvallen met informatie. Maar gelukkig had Maija (fins meisje die mij inwerkte) het allemaal voor me opgeschreven. Dinsdag had ik ook training, die ongeveer hetzelfde als maandag ging,
Woensdag en donderdag was ik vrij, dvd's gekeken op onze nieuwe dvd speler. die helaas nu al kuren heeft.
Donderdag had ik ook kerstlunch met het personeel. niet heel veel mensen waren er en we kregen hetzelde menu geserveerd die wij al weken aan gasten serveren maar het was gezellig.
Door roomservice krijg ik wel een andere blik op mijn managers. Ben, op wie ik nooit zo dol was bleek een aardige vent te zijn als er niet zoveel klanten zijn en geen stress. Terwijl Magdalena (Ben's assistente) een beetje lui word op rustige avonden. In plaats van ons te helpen, wat ze hoort te doen zit ze de hele tijd met de chefs te praten.
Dit weekend moet ik weer veel werken in het resturant. Met kerst in aantocht is het erg druk in het hotel. Dus moet volgende week 12 shifts werken.
Het nieuwe meisje dat zou komen kwam niet. Ze vond het appartement in te slechte staat. Wat ik haar niet kwalijk kan nemen. Dus ik ben nog steeds alleen in mijn kamer. DInsdag is tot onze grote spijt Katja vertrokken naar Duitseland. En de 28ste vertrekt Andrea, dan is het alleen nog maar Philo, Ulrike en ik.
Nu ga ik weer, moet zo weer werken.
Hopelijk is alles in nederland nog steeds ok. En is het daar niet zo koud als hier. Hier vriest het nu al, waar die tropische stroming is gebleven weet ik niet.
Ik zal volgende week weer schrijven,
liefs,
marte