Terug in Nederland

hallo!
mijn laatste 2 dagen in Sevilla vlogen om, tot mijn grote spijt. Op school kreeg ik op mijn laatste schooldag een certivicaat met ' Elemental' erop. Wat ik wel vind kloppen met mijn niveau Spaans.
Vrijdag nog even wezen stappen, wat traditie was daar Zaterdag nog de laatste souveniertjes gekocht, ingepakt en toen om 7 uur vertrokkken richting Merchans. Om daar voor de laatste keer een voetbalwedstrijd te kijken. Om 10 uur vertrok ik want om half 11 ging mijn bus naar Valencia.
Ik wou graag een paar dagen naar Valencia dus had daar een hostel geboekt. In Valencia kwam ik brak aan na de hele nacht in de bus te hebben gezeten. Ik wou eerst het oude gedeelte van de stad bekijken en had daar de hele dag voor uitgetrokken. Maar Valencia viel qua oudheid een beetje tegen, de gebouwen lang niet zo mooi en indrukwekkend als in Sevilla. Dus om 2 uur was ik al terug bij het hostel waar ik door een paar mensen vriendelijk werd opgevangen. De rest van de dag doorgebracht met 2 australiers 's avonds een Paella kookles gevolgd en s' avonds even de stad in gegaan. Toen wij op een plein kabab zaten te eten raakte we in gesprek met een groep Belgen en uiteindelijk waren we tot 4 uur 's nachts een potje voetbal aan het spelen met hun.
De volgende dag ontdekte ik de charme van Valencia. Ooit stroomde er een rivier door Valancia maar die is drooggelegd. Daar was nu een mooi park door de hele stad, en waar de rivier uitmonde in de zee waren 6 grote moderne gebouwen gebouwt. 2 van die gebouwen heb ik bezocht, en het is een heel indrukwekkend geheel daar.
Ook was er in Valencia de American cub. De grootste zeilrace in de wereld zo ongeveer. Wat heel veel zeilers en touristen trok van de over de hele wereld. Was erg leuk om te zien.
Na een lange nacht uitgaan en heel erg weinig slaap vertrok ik toen naar Madrid. Daar ontmoette ik Pauline en gingen wij samen naar Jenna's huis. De volgende 2 dagen besteede ik en Pauline aan de stad verkennen, shoppen, musea bezoeken, starbucks enz. Madrid vond ik ook wel een leuke stad, stuken groter dan Sevilla. Wel een echte hoofdstad.
Toen was het tijd voor mij om afscheid te nemen van het mooie Spanje. Na 2 uur slaap moest ik om half 3 opstaan om naar het vliegveld te gaan want om 5 uur vertrok mijn vliegtuig. Gelukkig was mijn spaans nu goed genoeg om me te redden op het vliegveld. Bovendien, in Valencia en Madrid spreken ze al vele malen beter engels dan in Sevilla dus er was geen probleem.
's Ochtends om kwart voor 7 landde ik toen weer in het vertrouwde Bourenmouth. Waar ik een week verbleef met Johannes. De eerste 4 dagen sliepen we op de (beetje) krappe kamer van Kristian, een oud collega van mij. Maar na 4 dagen werd het toch een beetje te veel van het goede, 10 vierkante meter delen met 3 personen dus verhuiste johannes en ik naar een hostel. Ik vond het weer heerlijk terug te zijn in Bournemouth en iedereen weer te zien. En vond het ook weer erg jammer toen Johannes en ik vertrokken naar Londen.
Daar heb ik opnieuw alle touristische acties gezien, en er zelfs een paar aan toegevoegd. Ook kwam Vincent ons opzoeken en was de Tour de France er. Genoeg te doen dus, en toen we na 3 dagen naar huis vlogen hadden we nog lang niet alles gezien volgens mij.
Nu weer lekker in het mooie Groningen, aan het bijkomen en alweer druk opzoek naar werk. Nu zijn mijn langdurige reisplannen iig even voorbij. Dus dit was mijn laatste blogje.
Hasta Luego!

Laatste blog vanuit spanje!

Hallo!
Even snel een blogje! Zoals kort in mijn laatste blog genoemd werd ben ik naar Granada geweest. Zaterdag om half 7 ´sochtends zat ik met 6 schoolgenoten met een nog duf hoofd bij het treinstation. Het gezelschap werd opgevrolijkt toen een ex klasgenootje van ons langskwam die een kwartier daarvoor nog in een gayclub had gestaan en ongelofelijk dronken was. Gelukkig ging zij niet ook naar Granada want ik gok dat ze snel een kater had gekregen.
Om 10 uur kwamen we aan in Granada waar Kirsten 2 vriendinnen had zitten die voor ons kaartjes voor het Alhambra hadden ge regelt. Toen ontbeten we in de stad, bekeken de katdraal (mooi maar kan niet tippen aan Sevilla) en vertrokken toen naar ons hotel wat naast het Alhambra lag.
Om 3 uur het beroemde gebouw binnen, heel indrukwekkend. Het is een heel groot complex met tuinen, torens, paleizen enz. Het meest indrukwekkende was het paleis waar je van de 1e versierde hal naar de andere liep.
Daarna even geslapen in het hostel en toen uit eten geweest in de stad samen met de vriendinnen van Kirsten. ´s avonds besloten we het niet al te laat te maken, dus na nog een tijd op het dakterras hebben gezeten zijn we lekker gaan slapen.
Helaas kregen Elizabeth, Kirsten en ik nog een minder leuke verrassing toen we de kamer binnen liepen, een groot insekt. Hoewel ik niet heel bang ben voor inssekten bereiken ze hier wel werzingwekkende grootes. Dus Alex moest hem maar even voor ons doden
De volgende dag wezen rondlopen in de stad, naar een uitzichtpunt over het Alhambra geweest en daarna weer terug gekeerd naar Sevilla.
Nu komt mijn tijd in Sevilla bijna aan t eind, wat ik wel jammer vind. Nog 2 dagen school, daarna naar Valencia en Madrid en dan verlaat ik zit mooie land.
Het andalusische accent is hier wel verschrikkelijk, de slikken overal de s in. Gracia, do cerveza, adio enz. Mijn leraren geven ook allemaal toe dat het het moeilijkste accent in het Spaans is. Hopelijk kan ik de mensen in Madrid een beetje beter verstaan.
Nu ga ik maar weer, even mijn vervoer naar Valencia regelen en daarna voetbal kijken in een Ierse pub.
Tot ziens!

Al 5 weken in Sevilla!

Ola gentes!
Zo, ik ga mijn laatste en 5e weekend in! 5 weken in Sevilla, te veel gedaan om te omschrijven maar ik zal een poging doen.
Door de week ga ik nog steeds braaf naar school. ´s Ochtends heb ik gramatica van een steeds wisselende leraar. Rond 11 uur (spanjaarden zijn niet zo stipt) begint conversacion, wat ik tot nu toe steeds heb van Maria, een spraakzame Spaanse.
Om half 1 gaan de meeste mensen naar huis maar ik heb nog een 5e uur, waar ik meestal braaf heen ga.
Na school verschilt het, soms lunchen met wat mensen, of wat cultureels doen. Maar meestal naar huis om een siesta te houden, boodschappen doen, huiswerk maken enz. ´s Avonds ontmoet ik dan meestal weer mensen van school voor een filmpje, tapas, uitgaan, of wat dan ook.
De mensen op school wisselen snel, maar bijna allemaal zijn ze erg aardig! Nederlands is met stipt de meest voorkomende nationaliteid. Daarnaast zijn er veel Duitsers, Britten, Amerikanen, Italianen enz. Erg internationaal dus.
Mijn spaans gaat langzaam maar zeker vooruit. Steeds meer kleine overwinningen, het kassameisje verstaan voor het eerst, de weg vragen, treinkaartjes regelen, het lukt allemaal steeds beter. Ook is Adrian, de fransman die in mijn appartement woonde weer terug in Sevilla en nu kan ik een (moeizaam) gesprek met hem hebben!
Afgelopen weken heb ik vanalles gedaan, vlak na mijn eerste blog ben ik naar een stierengevecht wezen kijken met Marielou en Peter. Het spel is opzich gewoon wreed. Er zijn 3/4 Toreadors die eerst de stier uitputten, daarna komen er 2 mannen op paard die het beest in de rug steken met een puntige stok. Vervolgens worden er 6 gekleurde stokken in de rug van de stier gestoken die erin blijven zitten en hem hinderen bij het rennen. Dan komt ´de grote jongen´, de echte Toreado. Het beroemde spelletje met de vlag begint, om de stier uit te putten. Daarna steekt de stierenvechter een zwaard in de rug van het arme beest. (die tot mijn verbazing nog steeds blijft leven, hevig bloedend weliswaar) Dan moet het zwaard er weer uit, en vervolgens hoort de mand de stier een ´schone´ dood te geven door hem met een korte dolk neer te steken. Soms gaat dit goed en valt de stier direct dood neer, maar 1 van de 6 stieren moest wel 8 keer neergestoken worden voordat hij het opgaf. Dit alles moet gebeuren binnen 25 minuten anders heeft de toreado gefaald. Het is een ervaring om te zien maar niet een ervaring die ik wil herhalen.
Voor de rest van ik naar Isla Magica geweest, een pretpark hier in Sevilla. Lekker verkoelde waterattracies. Ook ben ik een dagje naar Tavira en Portugal geweest en daar lekker aan het strand gelegen.
Sevilla vond ik eerst totaal anders dan Nederland. Maar hoe anders ook, in de afgelopen weken is het toch een beetje mijn huis geworden. In het appartement heb ik tot nu toe altijd met Peter gewoont maar die is woensdag teruggekeerd naar Zuid Afrika.
1 van de hoogte punten was mijn weekend in marokko! Ondanks vele waarschuwingen gingen Pauline, Maartje, Saskia en ik een weekend naar Tanger. Een grote haven stad in Marokko. Na een redelijk lange reis met bus en bood kwamen we een in, wat op het eerst ogenblik, een heel luxe hotel. De kamers vielen een beetje tegen vergeleken de lobby, maar we hadden absoluut niets te klagen.
Het viel direct op dat er geen vrouwen op straat lopen, toen we een cafe inliepen werden we ook wel een beetje aangekeken. Maar daardoor waren we ook direct speciaal en kregen in het weekend een paar keer gratis toetjes of voorgerechten.
De eerst dag lekker gegeten in cafe Sevilla, ook even op het strand kameel gereden, daarna door de stad gelopen en ´s avonds een marokaanse dinner show gezien.
De volgende dag vertrokken we met de taxi naar de grotten van Hercules. Het naieve plan van ons om terug te lopen lieten we al snel varen toen we door hadden dat het niet bepaalt in de stad lag. De taxi chaufeur was geweldig en vertelde ons in gebroken engels wat over de stad, maakte omwegen langs paleizen en liet ons uitstappen bij uitzichtpunten. Bij de grotten aangekomen kregen we een rondleiding van een man die zijn verhaal vertelde in een mix van engels, frans, spaans en duits. Uiteindelijk erg goed te vertaan!
Weer terug in de stad winkeltjes bekeken en weer gelunched bij onze ´stamkroeg´ sevilla. Daarna lekker bij het zwembad gelegen en toen ´s avonds bij Ali Baba gegeten.
De volgende dag wouden we voor onze terugkeer een markt bezoeken maar dat viel een beetje tegen. Misschien hadden we het niet gevonden maar wat we zagen zag er niet lekker of vertrouwd uit. Daarna de lange reis terug naar Sevilla. Wat op zijn afrikaans gedaan werd (geen haast dus).
Nu heb ik nog een weekje te gaan in Sevilla, daarna naar Valencia&Mardid voor een paar dagen. Morgen ochtend vroeg vertrek ik naar Granada. Ongeveer 3 uur reizen hier vandaan. Daar ga ik met 6 schoolgenoten lekker cultureel doen en het Alhambra bezoeken. Wat 1 van de 21 (niet 7) wereldwonderen is.
Sevilla is ook een stad waar de cultuur duidelijk aanwezig is. Het is echt typisch spaans overal. Plaza de Espana is zeker een aanrader om te bezoeken. Het ligt midden in een mooi park en is een gigantische halve cirkel. Er worden in mozaiek 50 steden van Spanje afgebeeld, best indrukwekkend om te zien.
Maar nog niet zo indrukwekkend als de katadraal. Hoewel het van buiten al een indrukwekkend gebouw is, je hebt het niet echt gezien als je er niet binnen bent geweest. Daar word je overspoeld met het ene met goud ingelegde altaar na het andere. Vroeger was deze katadraal een moskee maar dat konden de katolieken niet aan na de verovering van Sevilla dus hebben ze het veranderd naar een kerk. Het is huis van ´de schat van sevilla´, de grafkist van Chrisofer Columbus, en nog veel meer. Ook kan je de toren beklimmen en vanaf daar genieten van een mooi uitzicht over de hele stad.
Nu heb ik wel weer lang genoeg geschreven, binnenkort een update over Granada!
Hasta Luego!

Sevilla Sevilla!

Ola!
na een paar weekjes rust te hebben gehad in Nederland was het dan zover! Op naar Spanje. Ik was goed uitgerust van Engeland en klaar om te gaan.
Het begon al goed, mijn eerste vlucht naar Madrid deed er langer over dan geplant en daardoor was ik even bang mijn aansluiting naar Sevilla te missen. Gelukkig was dit niet het geval en werd ik mooi opgehaalt van het sevillaanse vliegveld. Een leraar van de school waar ik komende 6 weken heen ga bracht mij naar me appartement.
Dit zag er op het eerste ogenblik beter uit dan mijn flat in Bournemouth. Omdat er geen huisgenootjes waren om mij naar de dichtsbijzijnde supermarkt te wijzen besloot ik zelf op verkenning uit te gaan. En wat bleek.. Sevilla is prachtig! heerlijk heb ik uren rondgelopen in het zonnetje, het ene mooie gebouw na het andere bekijkend.
Toen ik me appartement weer had gevonden bleken mijn huisgenootjes er ook te zijn. Peter, een zuidafrikaan en Adrian een fransman. Beide op het eerste gezicht aardige jongens.
Die avond moest ik een test maken bij de school om mijn niveau te bepalen. Daarna nog een tijd rondgelopen en toen naar bed gegaan.
De volgende ochtend bleek ik in een klas te zitten bij 3 mede nederlanders, 2 britten en 1 duitse. Ik had in 5 uur les 3 verschillende leraren die allemaal niet of nauwelijks Engels praten. Even wennen dus.. Ook zat ik in een klas die vorige week al begonnen waren, dus liep ik een week achter en moest even bijpoten.
Na school een korte siesta gehouden en toen wat wezen drinken in de stad met Peter en Adrian. Adrian spreekt geen Engels dus we moesten het doen met mijn gebrekkige Frans en Peter als tolk. Daarna nog een tijd rondgelopen en toen redelijk op tijd naar bed gegaan.
DInsdag ging school al iets beter,l wat leraren precies zeggen heb ik nog niet door maar de bedoeling kwam over. Hoewel het in Sevilla stikt van de buitenlanders spreekt geen Spanjaard Engels.
Na school gelunched met Peter, Marie Lou en Rikka en ´s avonds wat wezen drinken met mensen van school om de verjaardag van een klasgenoot te vieren.
Het is hier ontzettend warm, 17 graden ´s ochtends tot 39 ´s middags. Ik vind het hele sietsta gebeuren dan ook redelijk begrijpelijk. Tussen 2 en 5 wil je eigenlijk niets doen. Tot nu toen schuilde ik in die tijd in het appartement, niets doen, slapen of lezen.
Daarna is het lekker naar een park te gaan, wat rond te lopen enz. En daar heb je nog vele uren voor want eten gebeurd toch niet voor half 10.
Woensdag won Sevilla de uefa cup en dit werd door de hele stad uitbundig gevierd. Donderdagvaond ging dit feest vrolijk door en deze keer stond in midden in de mensenmassa. Het leek een beetje op Konningendag in Amsterdam qua drukte.
Toen was het weekend. Vrijdag avond naar een flamengo show geweest en daarna uitgegaan met schoolgenoten. Na een nacht van 3 uurtjes stond ik weer op om met een groep mensen de bus naar het strand te nemen. Op het strand lekker liggen zonnebaden, zwemmen enz. Helaas ook een beetje verbrand. Het is een uurtje met de bus om in Mata las Canas aan te komen, een populaire standplek. Was een erg gezellig dagje maar daarna wel zo moe dat we zaterdagavond maar niet uitgingen.
Nu is het zondag en verveel ik me een beetje, de winkels zijn dicht, heb al 2 boeken uit, me huiswerk gedaan en het weer valt tegen. Bewolkt en 25 graden. Vanavond ga ik met Marie Lou en Peter een stierengevecht zien. Midden in Sevilla staat een groot stadion waar elke zondag 6 stieren worden doodgemaakt. Eigenlijk wil ik het niet zien denk ik maar goed, ik moet het maar een keer gezien hebben. Iedereen zegt dat het wel indrukwekkend is.
Nu ga ik maar even lunchen ergens, en straks opweg naar de stad om de torros te zien.
Zal proberen snel weer wat te schrijven!
groetjes!

De laatste weken

Ok mijn laatste blog dan maar, en deze wordt ook al in het vertrouwde Groningen geschreven. Ik heb mijn blog namelijk een beetje verwaarloosd.
Goed, ik zal proberen samen te vatten wat in de afgelopen maanden gebeurt is. Zoals in het eind van mijn vorige blog is aangegeven ben ik een paar dagen naar huis geweest om een test te doen. Helaas ben ik gezakt voor deze test.

Daarna zag ik het eventjes niet echt meer zitten in Bournemouth, ik had niet genoeg werk en merkte dat mijn spaargeld er snel doorheen ging. Maar goed, ik besloot het maar van mijn overgebleven tijd in Engeland te nemen. Dus ik heb nog verschillende steden bezocht, allereerst Bath, dit is een redelijk grote stad wat noordelijker van Bournemouth. Was erg leuk en mooi, de hele stad was gemaakt van beige steen en er waren wel leuke dingen te zien.
De volgende dag gingen Sara en ik spontaan naar Weymouth, ook een kuststadje. Helaas was hier niet zoveel te zien maar Sara en ik maakte er alsnog wel een leuke dag van.
Toen ging mijn manager op vakantie en zoals ik had verwacht had ik ook direct meer werk. Werk werd steeds meer een routine, ik begon wat vaste gasten te leren kennen, weet wanneer ik fooien kan verwachten enz. De collega’s wisselde nog steeds redelijk veel, altijd gaan er wel mensen weg en komen er weer nieuwe bij die ingewerkt moeten worden. Maar bijna altijd leuke mensen. Roomservice vond ik altijd nog wel leuk om te doen, wel wat afwisseling. Ik heb gehad dat mensen de deur naakt open deden, dat ze uren door bleven praten terwijl jij nog meer te doen had, dat ze sliepen terwijl jij daar voor de deur stond met eten, dat ze net bezig met seks waren als ik aanklop enz. Meestal reageerde de klanten er relaxed op en zag ik de humor er wel van in. Natuurlijk waren er ook vervelende mensen die veel klaagde, dingen bestelde die niet op het menu stonden en vervolgens mij de schuld geven ‘want een engels persoon had het wel begrepen’.

Eind maart begon het weer beter te worden en ineens begon de stad te leven. Overal kwamen uit het niets kraampjes, draaimolens, luchtballonnen en een heleboel mensen die op het strand lagen. Heb ik toch nog een beetje het legendarische zomersfeertje mee kunnen maken. Hoewel je er niet aan denkt bij Engeland is de zuidkust erg mooi, in de zomer makkelijk 30 graden en in Bournemouth alleen al komen jaarlijks 5 miljoen toeristen. De hele stad bestaat bijna uit hotels, wat mooie werkgelegenheid geeft voor alle buitenlanders.
Ook het hotel werd drukker en de laatste weken waren ook erg gezellig moet ik zeggen. Een paar keer per week sprak ik af met collega’s of vrienden. Dit verschilde van uitgaan tot op het strand zitten tot om 1 uur ’s nachts voetballen in het park.
Met Philomene en Ulrike kon ik het nog steeds erg goed vinden. Altijd gezellig om thuis te komen en dan verhalen over werk uit te wisselen met je huisgenootjes. Nu ik weer in Nederland ben mis ik ze ook het meeste, niet meer tot diep in de nacht films kijken en praten.
Eind maart kwamen Anna en Patrick langs. Twee jaar geleden hadden zij in hetzelfde appartement gezeten en nu troffen ze elkaar weer om vervolgens naar Italië te gaan. Het was erg grappig met hun te praten, zij leefden precies hetzelfde leven 2 jaar geleden. Er bleek weinig veranderd te zijn in Bournemouth en het appartement.
In begin April kwam Jacob, een Tsjechische jongen. Kort daarop kwam Johannes een weekje logeren. Dus plotseling was het appartement bijna vol. Het weekje met Johannes was gezellig, naar Poole geweest en lekker veel rondgehangen en uitgeweest.
Deze week was ook mijn laatste week bij het Menzies Carlton. En dat merkte ik, de laatste week heb ik 32 uur gewerkt in 3 dagen. Komt zondag na 11 uur werk mijn manager naar me toe of ik alsjeblieft de volgende dag weer terug wou komen. Niemand had eraan gedacht dat iemand anders roomservice moest leren, dus moest ik maandag een spoedcursus roomservice geven aan een heel nerveus meisje. Helaas voor haar liet ik haar wel alleen na 3 uur training omdat ik niet de hele dag wou werken.
Toen ging mijn laatste week in. Op dinsdag bezocht ik een oud oom van mij die een B&B in Brighton bezat. Brighton is een leuke stad, beetje zelfde sfeertje als Bournemouth (veel buitenlanders) maar dan groter. Er stond een beroemd koninklijk zomerpaleis wat best wel indrukwekkend was. Daarnaast was het gezellig met mijn oudoom, zijn vrouw en haar nichtje die op bezoek was.
Op woensdag keerde ik weer terug naar Bournemouth om voor mijn laatste dagen daar. Ik moest nog allemaal dingen regelen zoals een referentiebrief van mijn werk, belasting terug vragen, uniform inleveren en natuurlijk…. Inpakken. Donderdag ging ik voor de laatste keer naar Toko, zaterdag met Sara bij David gegeten (beide collega’s). s’Avonds kwam Vincent langs die in slaap viel op de bank, en om 2 uur ’s nachts stond Robert (collega) ook voor de deur dus veel slaap heb ik de laatste dag in Bournemouth niet gehad.
Zondag moest ik afscheid nemen van mijn geliefde huisgenootjes. Ik kreeg nog een beker met een foto van ze erop, en toen was het wel een paar traantjes wegpikken toen ik toch echt wegging.
Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad afgelopen 5 maanden in Engeland. Ontzettend veel geleerd, gedaan, beleefd en gezien. Het is jammer dat ik weg moest want het leven daar is zeker verslavend. De eerste paar dagen dat ik thuis was wou ik ook zo weer terug, nu ik wat langer thuis ben is dit gevoel weer wat gezakt. Ik denk dat ik er wel wat goede vrienden aan over heb gehouden maar dat is natuurlijk moeilijk te voorspellen door de afstand. Ik weet wel dat als ik ooit mijn zomervakantie niet weet te vullen ik zonder twijfel terug ga.

een rustige periode.

Howdie!
Ik vond het weer eens tijd worden voor een nieuwe blog, ook al is er in de afgelopen weken niet heel veel speciaals gebeurt.
Mijn afgelopen weken werden gevuld met werk, uitgaan, veel slapen, en tot mijn spijt iets te veel thuis hangen. Toen ik hier kwam was ik vol plannen en rijtjes steden in mijn hoofd die ik wou gaan bezoeken. Helaas is dat er afgelopen weken niet heel veel van gekomen.
Het uitstapje naar Londen voelde ik zwaar in mijn portemonnee, en steden bezoeken kost veel geld. Maar vrijdag kwam het er toch wel weer van, ik heb Salisbury bezocht. Salisbury is een klein stadje, die eigenlijk het meest bekent is voor ‘the stonehenche’. Dat 20 minuten buiten de stad ligt. Dus natuurlijk heb ik dat ook bezocht. Op zich lijkt het gewoon een netjes op elkaar gestapeld hunnebed. Maar als je een gratis audio tour beluistert hoor je dat er waarschijnlijk toch meer achter zat dan wat stenen op elkaar gestapeld. Maar alles bleef in duisternis gehuld, we denken dat, er gaan mythes over.. zekerheid konden ze nauwelijks geven.
Salisbury was niet heel speciaal, een redelijke kathedraal, wat winkels en een liefelijk riviertje midden door de stad.
Afgelopen dagen heb ik weer in het restaurant gewerkt in plaats van roomservice, wat ook wel weer leuk was. Als je ontbijt werkt werk je van half 7 tot 11 meestal. En dan is het restaurant open van 7 tot 10. Helaas is het dan meestal zo dat alle gasten massaal om half 10 komen. Hebben we 10 gasten van 7 tot half 10, en dan om half 10 komen er ineens 150 tegelijkertijd aanzetten.
Zondag ben ik uitgeweest met wat collega’s. Wat erg gezellig was, we gingen naar walkabout. En rond 3 uur naar het huis van een collega waar we nog een tijd hebben gezeten.
Op het moment is de moeder van Philomene op bezoek, en aangezien zij geen woord engels spreekt moet ik maar even mijn frans ophalen.
Deze week is er weer niet veel werk, helaas. Misschien ga ik in t weekend een stad bezoeken, als ik er geld voor heb. En zondag ga ik alweer voor een paar dagen naar huis, om een sportieve test te doen in Zwolle.
Dus misschien wel tot snel!
Groetjes!

London's Calling!

Hello Dutch people!
I wanted to see wheather my English writing is improved.
Work is getting easier and easier, you get used to the place, the policy, the people.
It’s still difficult getting up at 5:15 or working more then 10 hours a day. But that’s normal I think.
This week I went to London! That was a lot of fun. Monday I left with a bus, and arrived in London at half 1 (1:30). Philo and Ulrike were both arriving at London about the same time but on different airports. So there we were, all in London but all on different points. I met Philo at the busstop and then we dicided to wait for Ulrike while drinking coffee/tea. After an hour Ulrike called me: where are you? I’m standing in front of the hostel. So Philo and me went on our way to the hostel. We got lost and it took us a couple of hours to get there. But then we met Ulrike, eat diner, anddrink something at the bar of our hostel. The hostel was nice, really a place for young people. Every night there was somekind of entertainment, quiz night, karaoke enz.
The next day we bought a busticket, so we could travel by bus for two days long. So the first day we spend most time in the bus. Seeing a lot, and there was a men telling us what we past and stuff like: the buckigham palace was fist inhabited by george the fourth, bla bla bla.
But it was a bit cold so we got out for lunch and visited the National Gallery after that.
The next day we got on the bus again, and at the Londen Bridge we got off and took a boot back to the Big Ben. We walked from the Big Ben to Buckingham Palace, and from there to the Hardrock cafe. Where we drinked a cocktail and then we got on a bus tour to the other part of the city.
Did you know there is also a little Ben? It’s a tower about 3 meters high, and just as old as the Big Ben. Very funny.
Thursday we went to the Britisch museum, and after that to the market. Witch was nice, a bit Gotich but niceJ. At seven oçlock we went back home. And the next day I was back to work again.
This week I start working roomservice for real. I just learned it because sommebody went on holiday, but now one guy is going back to Germany so I have to take his place.
Live here is nice, I even dicided to stay a month longer then planned, so I’ll be back in the end of April.
It’s funny how you learn the little diffrences in the culture. For instand if I have to order two lamb at my chef I have to be careful I don’t show him two fingers. Because two fingers, with the palm of the hand facing to the person is a big insult here. Worse then showing you’re middle finger in our country.
The whole driving on the left side of the road is something I’m used to now. But the hot and cold water are also the other way around, something I still do wrong.
For the rest I notisched that English people are talkative, sometimes rude, they curse a lot and are harder to understand then forgain people. Because they talk very fast and with a weird accent.
Today was suposed to be my day off but this morning they called me wheather I could please work. So at 3:30 I’m back to work again. With roomservice you see a diffrent part of the hotel live. Bacause you’re not just there when there are customers. You have to be there in case anybody calls you. So sometimes you have to fill hours on your on without supervisor by filling up the salt en pepper, replacing the flowers, talking to the chef, talking to the receptionist enz.
Now I’m gonna go again, shopping, cleaning, watching a movie and then to work for 8 hours. See you all soon!

gelukkig nieuwjaar!

Dit was wel de drukste kerst van mijn leven, en om eerlijk te zijn zat het kerstgevoel er bij mij niet zo in. Het is ook moeilijk een echt kerstgevoel op te roepen als je 50 uur in de week eten serveert terwijl de gasten ballonnen de lucht in schieten die luid piepend rondvliegen en dan landen in het eten wat jij natuurlijk net wou serveren. Maar ik moet niet klagen, de sfeer onderling was goed, ik werkte in een leuk en goed team en had vrienden gemaakt met 1 van de chefs die lekker eten voor mij maakte.
Thuis heb ik kleinschalig kerst gevierd. Philo, Ulrike en ik hadden onze nep kerstboom versiert, kleine cadeautjes uitgewisselt en zijn wezen stappen
1 januari ging mijn manager op vakantie, dus voor 3 weken was het heerlijk rustig in het hotel
Op oudjaarsdag kwam Joey ook nog langs, helaas moest ik natuurlijk werken dus moest hij in de lounge van mijn hotel wachten tot 11 uur. Maar daarna hebben we leuk oud en nieuw gevierd
Daarna leuk een week met joey doorgebracht en af en toe werken natuurlijk. Om op zondag afscheid van hem, en 2 nederlandse kennisen die ook vertrokken te nemen
Nu is het leven weer als normaal, het hotel is rustig, rond de 50 gasten. 5 collega's zijn vertrokken, dus we hebben nu niet echt veel personeel meer.
Er blijken 2 nederlandse gasten voor 5 weken in mijn hotel te verblijven, dus nu kan ik af en toe nederlands spreken met iemand.
Vorige week heb ik 32 uur gewerkt, waar ik makkelijk mijn leven mee kan betalen maar deze week maar 13. Het wisselt dus erg maar ik hoef als het zo doorgaat waarschijnlijk geen ander baantje erbij te zoeken
Vorige week donderdag ben ik met Nadja naar Portsmouth geweest, dit is een grote stad ongeveer 2 uur met de trein ten oosten van bournemouth. Het was wel leuk, we hebben een museum bezocht, een kathadraal bekeken, geshopt en oude booten bekenen. Ik wil nog wel meer çitytrips maken nu ik hier ben, toch mijn kans om Engeland eens te zien
Vorig weekend was anne hier, wat ik erg leuk vond geshopt, uit gegaan en filmpjes gekeken. Die maandag erna had ik staffparty. Wat in het begin erg saai was omdat er nog niet zoveel mensen waren maar na een tijdje werd het toch nog gezellig. Iedereen van beide Menzies hotels was uitgenodigt en de manager trakteerde iedereen op een drankje. Na de staffparty nog naar Walkabout geweest met een paar collega's.
De week erna niet zoveel gedaan, had alleen in het weekend shifts dus veel geslapen, uitgeweest, naar Poole geweest, met Emese afgesproken en in het weekend kwam mijn moeder langs Helaas was ik ook ziek geworden, dus erg goed voelde ik me niet. Wat ook wel weer goed uitkwam want toen had ik een echt excuus waarom ik me ziek melde op werk. Ik denk niet dat ze: 'maar mijn moeder is op bezoek' als een goede reden hadden gezien. Nu heb ik mijn Nederlandse bezoek weer gehad voor een tijdje.
Komende week werk ik redelijk veel, rond de 40 uur, en maandag ga ik met Philo en Ulrike naar Londen voor 4 dagen. Waar ik veel zin in heb, Londen is net te ver en veel te groot om een daguitstapje naar te maken, dus we besloten met z'n 3en te gaan voor een paar dagen.
Dit was mijn korte samenvatting van afgelopen weken. Eigenlijk beetje te veel gebeurd om alles goed te vertellen en heb ook moeite alles chronologisch te houden. Ik heb mijn laptop al weer een tijdje terug en had mij ook voorgenomen meer te gaan schrijven. Dus die 'newyearsresolution' niet te breken.
Tot de volgende keer